Wandjina,
de God die de Aarde schiep en de Zee, en al het andere. De mens wil zijn
evenbeeld benaderen met kernsplijting en -fusie.
En maakt zich op voor het bruidkleed van de kanker.
|
De menigte
stroomt toe naar het grensvlak tussen het hier en het hiernamaals; de hemelpoort.
Uiteindelijk is de groep één
in zijn verscheidenheid. Allen hebben een verwachting van het zijn na het
zijn.
|
Hoe simpel was
het leven toen: de goden hadden ook paarden!
|